Yeşilyurt ve çevresinde, bahçe tarımının yoğun olarak sürdürüldüğü sahaların dışında gerçek anlamda teşekkül etmiş olan toprak tabakası bulunmamaktadır. Üzüm bağlarının bulunduğu eğimli sahalarda toprak aşınmasından dolayı toprak görmek mümkün değildir. Esasen du alanlarda tarım yapılan yüzeyde toprak değil ana madde işlenmektedir. Ana madde ise kumlu, killi, milli, kireçli depolardır. Örnek olarak Kızılcakaya da kızıl renkli arazi, toprak değil, çimentosu demirli ve kireçli olan ayrışmış kumtaşı ve çakıltaşlarıdır. Suludere mevkiindeki ana materyal ise, alt Eosenpaleosene ait olan kumlu, killi, kireçli depolardır. Yakınca, Bostanbaşı dolaylarındaki az eğilimli ve düz alanlarda kireçtaşı ve çakıltaşalrı üzerinde kırmızımsı renkli akdeniz toprakları gelişmiştir. Bu toprakların alt seviyelerinde, üst topraktan yıkanma suretiyle alt katlara doğru taşınan kireçli maddelerin birikmesiyle sert bir tabaka oluşmaktadır. Bu sert tabaka ise ağaçların köklerinin derinlere ilerlemesini engellediğinden yer yer ağaçlarda kurumalar görülmektedir. Yeşilyurt ve çevresi su kaynakları bakımından da çok zengindir. Nitekim, Beydağlarının eteğinden çıkan ve debisi 5-6 met.küp/sn. olan Pınarbaşı kaynağı Yeşilyurt, Malatya ve çevredeki yerleşme merkezlerinin hayat kaynağıdır. Bu kaynak ile diğer kaynaklardan İnekpınarı gibi bol debili akan kaynaklar karstik kaynaklar grubuna dahil olmaktadır. Bu kaynaklar dağlık alanlardaki çok çatlaklı kireçtaşlarından zemine sızan suların altta bulunan killi şist gibi geçirmesi zemin üzerine birikmesi ve bu biriken suların vadi yamaçları boyunca çıkması sonucunda oluşmuştur. Malatya Ovası ve Yeşilyurt'un güneybatı kesimindeki Malatya Havzasına doğru uzanan düz alanlar, kumtaşı ve çakıltaşı tabakaları yeraltı suyu barındırmaktadır. Bu bakımdan bu alanlarda her zaman yeraltı suyuna rastlanması mümkün görülmektedir. BEKİR ŞAD